Ανεκπλήρωτα όνειρα

Καλησπέρα και καλή (βροχερή όπως φαίνεται) εβδομάδα! Η Marianna με προσκάλεσε να γράψω κάποια από τα ανεκπλήρωτα όνειρά μου. Το πρώτο που σκέφτηκα, δεδομένου ότι ο υπολογιστής μου τα έφτυσε (έτσι, ξαφνικά, κι ενώ ήταν υγιέστατος, έκλεισε και δεν ξανανοιξε ποτέ, κλαψ κλαψ!) είναι τι ωραία που θα ήταν να συνέλθει το pc-άκι μου μ' έναν μαγικό τρόπο. Ανεκπλήρωτο θα μείνει βέβαια αυτό το όνειρο, γιατί ο pc-ίατρος δεν μου έδωσε καμμία ελπίδα. Επίσης, θα ήθελα πολύ να ρίξω μια-δυο φάπες σε έναν οδοντίατρο που με ταλαιπώρησε αρκετά: " εδώ πονάω ρε ντόκτορ!" έλεγα εγώ (γνωριζόμαστε χρόνια κι έχουμε θάρρος) "όχι, δεν πονάς" έλεγε εκείνος ( γιατί την οδοντιατρική την έμαθε στο Hogwarts, παρέα με τον Χάρι Πόττερ). Τέλοσπάντων, τέλος καλό όλα καλά, είμαι και κατά της βίας, επομένως κι αυτό ανεκπλήρωτο θα μείνει. Σοβαρά τώρα, ένα ανεκπλήρωτο όνειρο είναι να αποκτήσω ένα ροζ beetle, σαν αυτόν της φωτό. Μάλλον μου έχει μείνει από τα νηπιακά μου χρόνια, που είχα τη ροζ vespa της Barbie. Αυτό λεω ότι είναι ανεκπλήρωτο προς το παρόν (αν συναντήσετε στο μέλλον στο δρόμο έναν ροζ σκαραβαίο, εγώ θα είμαι μέσα, αμέ!).

Επίσης θέλω να ξαναπάω στη Βενετία. Κι αυτό ανεκπλήρωτο προς το παρόν. Και μια Φλωρεντία δεν θα με χάλαγε καθόλου.

(Είσαι 100% bookworm όταν βρίσκεσαι στη Βενετία και ψάχνεις να βρεις σελιδοδείκτες murano.)

Να πω κι άλλο ένα που θα παραμείνει απραγματοποίητο: Να καταναλώνω όσες σοκολάτες θέλω... και να μην παίρνω γραμμάριο! Αυτό, σε απλά Ελληνικά, λέγεται όνειρο θερινής νυκτός...