Άγιος Βαλεντίνος: ένα μεθεόρτιο ποστ!

Θα ήθελα μία χρονιά, Αγίου Βαλεντίνου ανήμερα (μεγάλη η χάρη του), να μην ακούσω/διαβάσω κανέναν εξυπνάκια να κάνει κήρυγμα για το ότι είναι μια γιορτή εμπορική και όλοι όσοι επιμένουν να γιορτάζουν αφενός είναι κορόιδα αφετέρου έχουν βαθιά, άλυτα προβλήματα τα οποία προσπαθούν να καλύψουν με δώρα και ρομαντικά ραντεβού υπό το φως των κεριών. Αντιθέτως αυτοί, οι εξυπνάκηδες δηλαδή, έχουν την τέλεια σχέση, τον τέλειο σύντροφο, η καθημερινότητά τους θυμίζει ρομαντική κομεντί της Νόρα Έφρον και γι'αυτό δεν γιορτάζουν αλλά σνομπάρουν τη συγκεκριμένη μέρα. Πως ακριβώς γνωρίζουν τι συμβαίνει στις σχέσεις των άλλων, άγνωστο! Σημασία έχει ότι το γνωρίζουν...

Ποτέ δεν κατάλαβα αυτούς που βγάζουν τέτοια ξινίλα για κάτι τόσο, ας μην το πω χαζό, ας το πω ανάλαφρο. Εντάξει, δεν γιορτάζεις κύριέ μου/ κυρία μου. Σεβαστό. Τι σε κόφτει τι κάνουν οι υπόλοιποι τη συγκεκριμένη μέρα? Μήπως, επειδή ένα από τα επιχειρήματα των μη-εορτάζοντων είναι το εμπορικό της υπόθεσης, μήπως λέω τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά απέχουν από τα καταστήματα και δεν αγοράζουν δέντρο ή στολίδια ή δώρα? Να υποθέσω ότι δεν γιορτάζουν τα γενέθλιά τους, γιατί και τις υπόλοιπες 364 ημέρες ζούν και αναπνέουν? Μήπως δεν γιορτάζουν την ονομαστική τους εορτή, διότι όλο το χρόνο με το ίδιο όνομα κυκλοφορούν? Μήπως δεν γιορτάζουν επέτειο γάμου, γιατί -oh well!- κάθε μέρα είναι παντρεμένοι? Και, αλήθεια, αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο και σε όλες τις υπόλοιπες "σπέσιαλ" μέρες, πχ "ημέρα της γυναίκας", "ημέρα της μητέρας", "ημέρα της γής", "ημέρα της μαρμότας" ?

Χειρότερα από τα αμφιβόλου αισθητικής λούτρινα αρκουδάκια είναι τα κηρύγματα από αυτοαποκαλούμενους ειδήμονες σε θέματα σχέσεων, γιατί το ζήτημα, βέβαια, δεν είναι ούτε ο Άγιος Βαλεντίνος, ούτε τα λουλούδια, ούτε τα ρομαντικά τετ-α-τετ, αλλά το γεγονός ότι κάποιοι δεν αντιλαμβάνονται πως είναι δυνατό να μη συμφωνούν όλοι με τη δική τους άποψη, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για προσωπικά ζητήματα. Κι εμένα μου αρέσουν το κόκκινο χρώμα, η θάλασσα, ο Ολυμπιακός, τα γιουβαρλάκια, ο ντόκτορ Χάουζ και το ξανθό γκομενάκι που υποδύεται τον μένταλιστ στην ομώνυμη τηλεοπτική σειρά, αλλά δεν θεωρώ κακόγουστο όποιον δεν συμφωνεί μαζί μου! Ακόμα πιο ενοχλητική βρίσκω την απαράδεκτη συνήθεια που έχουν οι "ειδήμονες" που αναφέρω πιο πάνω, να προσπαθούν να μετριάσουν τη χαρά που αισθάνεται κάποιος άλλος, με αμπελοφιλοσοφίες και αυθαίρετα συμπεράσματα. Καταλήγω κι εγώ στο (αυθαίρετο) συμπέρασμα, ότι όποιος ασχολείται τόσο πολύ με τα προσωπικά των άλλων, μάλλον δεν βρίσκει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη δική του προσωπική ζωή.

Για όλους τους αγαπούληδες, κερνάω τραγουδάκι από τον Νικ!

PS: Δηλώνω υπεύθυνα ότι δεν υποστηρίζω τα παραπάνω επειδή με χτύπησε ο έρως κατακούτελα. Άλλωστε το μόνο γλυκό της φετινής αγαπουλινοημέρας ήταν ένα γαλακτομπούρεκο που μου έφεραν από το "Κοσμικόν".