Κρίση...

Πως διανύουμε περίοδο οικονομικής κρίσης το γνωρίζουμε. Μας το θυμίζουν καθημερινά οι μισθοί που δεν λένε να ανέβουν, οι τιμές που δεν λένε να κατεβουν, οι πολιτικοί (οι οποίοι, όμως, δηλώνουν και αισιόδοξοι-στην κοσμάρα τους!), οι δημοσιογράφοι στην TV, οι ντομάτες στην λαϊκή κλπ. κλπ. Την κρίση αυτή, καλοί μου bloggers, δεν ξέρω πότε θα την ξεπεράσουμε -κάτι για δυο χρόνια άκουσα και συγχίστηκα- ξέρω όμως ότι τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. Κατέληξα σε αυτό το συμπέρασμα ξεφυλλίζοντας διάφορα περιοδικά μόδας και βλέποντας ότι ακόμα και αυτά ρίχτηκαν στον αγώνα κατά της κρίσης. Τι σημασία έχει αν στη μία σελίδα γράφουν τα tips για σωστή οικονομική διαχείριση και στην άλλη διαφημίζουν κοσμήματα, κομμωτήρια, όλους τους μεγάλους μόδιστρους και γενικά ό,τι χρειάζεται έναν σκασμό λεφτά για να το αποκτήσεις? Τι σημασία έχει αν από τη μία προτείνουν να κόψεις τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια (ναι,και τα τρία!) και σε κάποιο άρθρο τους, στο ίδιο τεύχος, προτείνουν ταξιδάκι στην Ελβετία για γενική αναδόμηση? Η καλή πρόθεση μετράει. Κι επειδή έχω κι εγώ καλές προθέσεις,έβγαλα το ρεζουμέ απ' όσα διάβασα και σας τα μεταφέρω, γιατί είναι πολύ-πολύ χρήσιμα και κυρίως πρακτικά. Κοινωνική προσφορά κάνω, δηλαδή. Έχουμε και λέμε:

1. Απολύουμε την Φιλιππινέζα (!). Άντε, που και πού να τη φωνάξουμε για γενική.Μόνο! Πιάνουμε το σφουγγαρόπανο. Για να παρηγορηθούμε,διαβάζουμε ότι οι οικιακοί βοηθοί κάνουν-ούτως ή άλλως- μόνο όσα βλέπει η πεθερά, επομένως σιγά την απώλεια. Εμείς θα τα σιδερώνουμε καλύτερα τα σεμεδάκια. Καλά τα λέει ! Μπι-Κου-Τι απολύεσαι!
   
2. Δεν παρασυρόμαστε σε φτηνομάγαζα, αλλά αγοράζουμε μόνο ακριβά ρούχα. Είναι επένδυση σου λέει και στις επενδύσεις εκπτώσεις δεν κάνουμε.
   
3. Αποτριχωνόμαστε και κάνουμε νύχια στο σπίτι. Κομμένο το κομμωτήριο. Μόνο όσο χρειάζεται, δηλαδή μια φορά την εβδομάδα (!). Ο μάι γκόντ! Που μας έφερε η άτιμη η κρίση!Να λουζόμαστε μόνοι, σαν τους πτωχούς!
4. Πηγαίνουμε μόνο σε μεγάλα super markets και ψωνίζουμε όσα θέλουμε για τη βδομάδα μαζεμένα. Αυτό το tip το βρήκα εξαιρετικά χρήσιμο, διότι -χρόνια τώρα- κάθε πρωί τηλεφωνώ στον μπακάλη της γειτονιάς και του παραγγέλνω τα ψώνια της ημέρας, ωσάν τη Βουγιουκλάκη στην "Μοντέρνα Σταχτοπούτα" όταν της ανακοινώνει το αφεντικό ότι ο μισθός της -μαζί με τις υπερωρίες!- θα φτάνει τις πέντε με έξι χιλιάδες το μήνα : "ένα κουτί μαρμελάδα, δύο σοκολάτες, ένα πακέτο μακαρόνια...Ναι, με τον κιμά θα τα φτιάξω..."
5. Το καλύτερο...Κόβουμε όλες τις εξόδους! Ναι, ναι, όλες! Έξω, σου λέει, είναι απρόσωπα, δεν επικοινωνούμε, χάλια σου λέω. Αντί να βγούμε για ποτό και να ξοδευτούμε, μπορούμε να καλέσουμε τους φίλους μας για μια καρμπονάρα στο σπίτι και να έρθουμε και πιο κοντά. Για την χρησιμότητα αυτού του tip ομολογώ ότι δεν έχω πεισθεί ακόμα, καθώς με έναν πρόχειρο υπολογισμό κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ένα (μη σου πώ και δύο και τρία...) ποτό έξω, ακόμα και σε περίοδο οικονομικής κρίσης, είναι λιγότερο οδυνηρό για μια τσέπη από το να τραπεζώσει -η ίδια τσέπη- καμιά δεκαριά άτομα.
6. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γινόμαστε αντικοινωνικοί και κακόκεφοι, όλα είναι θέμα attitude (τι σκατά attitude μπορεί να έχει κάποιος που πχ.έχασε τη δουλειά του, δεν ξέρω!) και θετικής σκέψης (κάποιος διάβασε το "Secret"?). Αισιοδοξία και χαμόγελο! Η κρίση είναι φίλη μας, γιατί θα μας κάνει να εκτιμήσουμε αυτά που έχουμε και να κόψουμε όοοοοολες τις κακές συνήθειες (τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια που σας έλεγα)!
   

Α! Και ένα bonus tip: Στη λαϊκή πηγαίνουμε πάντα μετά τις 3 το μεσημερι, γιατί πέφτει η ντομάτα! (βέβαια, εγκυρες πηγές με ενημέρωσαν ότι εκείνη την ώρα έχουν μαζέψει και τους πάγκους, αλλά για να το γράφει το περιοδικό θα έχουν κάνει την έρευνά τους...)

Μην με ευχαριστείτε φίλοι bloggers για τις χρησιμότατες, πολύ πρακτικές συμβουλές που σας μετέφερα. Άντε, αφού επιμένετε, πριν απολύσετε την Φιλιππινέζα σας στείλτε την να μου κάνει μια γενική...