Τρίτη 12 Ιουνίου 2018

Εγώ αποστέλνω, εσύ αποστέλνεις...






Άνοιξα πριν λίγο καιρό ένα e-mail επαγγελματικό και η αποστολέας έγραφε με στόμφο "Αγαπητή Κυρία Τάδε σας αποστέλνω κλπ κλπ". Άνοιξα και ένα ακόμα από την ίδια αποστολέα. "Αγαπητή Κυρία Τάδε σας αποστέλνω κλπ κλπ". Ούτε αποστέλλω, ούτε στέλνω. Πάλι καλά που δεν προχώρησε σε αποστολή του επικού "ξαποστέλνω". Δεν ήταν η ατυχής επιλογή ρήματος, ούτε κάποια σκόρπια ορθογραφικά λαθάκια, ήταν το επίσημο ύφος που είχε ποτίσει κάθε μία λέξη και κάθε σημείο στίξης που μου έκανε τη ζημιά. Σαν να είχε φορέσει τα καλά της για να τιμήσει την παραλήπτρια του μηνύματός της και εγώ αντί να το εκτιμήσω έμενα με το βλέμμα γεμάτο αποδοκιμασία καρφωμένο  σε έναν πόντο που έφυγε από το καλσόν της. Είμαι από αυτές που φροντίζουν πάντα να έχει γραμμούλα το t και τελίτσα το i. Στο messenger αν γράψω μία λέξη λάθος στέλνω μήνυμα με  αστεράκι και το λάθος διορθωμένο. Αν έχω αμφιβολία για την κλίση ενός ρήματος το ψάχνω στο ίντερνετ.  Στο δρόμο  για το σπίτι  ονειροπολούσα, όπως ονειροπολεί κανείς ότι κέρδισε το τζακ ποτ στο τζόκερ και ξοδεύει τα ολοκαίνουργιά  του εκατομμύρια σε ταξίδια, γρήγορα αυτοκίνητα και φιάλες σαμπάνιας των τριάντα λίτρων. Μόνο που σκεφτόμουν ότι έστελνα μηνύματα γεμάτα λάθη, γραμματικά και συντακτικά και σε λάθος παραλήπτες και με το "παρακαλώ βρείτε συνημμένο" γραμμένο αλλά το συνημμένο να λείπει. Κι ενώ τα έβλεπα να αναβοσβήνουν στην οθόνη μου σαν νέον επιγραφές, πατούσα "αποστολή" και μετά σήκωνα τους ώμους αδιάφορα και ανακοίνωνα σε ένα αόρατο κοινό "Σιγά... δεν πέθανε κανείς!" ¯\_(ツ)_/¯

02.04.2018

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Έτοιμοι για απογείωση?