Γραψ'το και θα γίνει!

Ή αλλιώς: το μπλογκ μου έχει μαγικές ιδιότητες!

Φίλε αναγνώστη! Επιθυμείς διακαώς κάτι/κάποιον και δε σου κάθεται (με την καλή έννοια, πάντα) με τίποτα; Η λύση είναι απλή: θα μου το πεις, θα το γράψω στο μπλογκ και αργά ή γρήγορα θα δεις την επιθυμία σου να γίνεται πραγματικότητα. Μην κουνάς συγκαταβατικά το κεφάλι και λες, από μέσα σου ή απόξω σου, "πάει, το ΄καψε τελείως!", σε βλέπω! Μιλάω με γεγονότα.

Καπέλο: check!
Γατί: check!
Σκούπα: ... θα πάρω την ηλεκτρική, για άγρια γκάζια!

Είχα γράψει, κάπου στα μισά του Μάρτη, ένα κατεβατό για την πολύ κακή εμπειρία μου με ένα ηλεκτρονικό κατάστημα. Περίμενα, περίμενα, τους έστελνα μέηλς και με έγραφαν και, όπως έχω ξαναπεί, αφού εξαντλήθηκε η υπομονή μου τους έγραψα σε άπταιστα γαλλικά, γίναμε μπίλιες διαδικτυακώς, βρήκαμε επιτέλους λύση και το ίδιο βράδυ έκανα ένα ποστάκι, έτσι βρε αδερφέ, να πω κι εγώ τον πόνο μου. Μάντεψε τι με περίμενε την επόμενη μέρα, πρωί-πρωί με την αυγούλα, κάτω από την πόρτα... Oh yes, το πολυαναμενόμενο ειδοποιητήριο από το ταχυδρομείο, το οποίο - σε αντίθεση με την αγάπη που άργησε μόνο μια μέρα- άργησε δύο ολόκληρους μήνες!

Πως να θεωρήσω τυχαίο το γεγονός της άφιξης του όταν το καλό μου μπλογκάκι, από τους πρώτους μήνες της ύπαρξής του, μου έχει αποδείξει πολλάκις και ποικιλοτρόπως ότι είναι το δικό μου, προσωπικό τζίνι; Διότι, έχουμε και λέμε:

Επανάληψη "Ρετιρέ" ζήτησα;
Επανάληψη "Ρετιρέ" έλαβα!

Πως τα βιβλία της Ευγενίας Φακίνου είναι τα αγαπημένα μου έγραψα;
Λίγες μέρες αργότερα μου έκαναν δώρο το τελευταίο βιβλίο της!

Γράμμα στον Αγιο Βασίλη για να πάει καλά η χρονιά έστειλα; Όλα καλά!
Δεν έστειλα; Όλα σκ@τ@! (με το παρντόν κιόλας)

Πόσο δυσαρεστημένη είμαι από τις εμπειρίες μου στο σόππινγκ έγραψα;
Εδώ και κάμποσους μήνες, όποτε μπαίνω σε κατάστημα με εξυπηρετούν οι πιο ευγενικοί υπάλληλοι!

Υπήρξαν, βέβαια, στιγμές που αμφισβήτησα το ίδιο μου το μπλογκ, το παραδέχομαι, αλλά είχα τους λόγους μου. After all, κάποιες επιθυμίες μου δεν έχουν πραγματοποιηθεί ακόμα: ο ροζ σκαραβαίος για παράδειγμα ή το να κερδίσω το τζόκερ (τι εννοείς μαντάμ όταν λες ότι για να κερδίσεις πρέπει πρώτα να παίζεις; ντεν καταλαβαίνει!), πράγματα απλά, καθημερινά. Επίσης, ξόδεψα τόσο μελάνι για να γράψω γράμμα στον αγαπητό Ρότζερ, εκλιπαρώντας τον να κάνει μια στάση στην Αθήνα για να ακούσω λάιβ το "The Wall". Τι να το κάνω το "ρετιρέ", όταν ο Ρότζερ δεν έρχεται στην Ελλάδα; Αυτό ομολογώ ότι με πίκρανε πολύ και είπα, δε βαριέσαι, συμπτώσεις ήταν όλα, όλα τυχαία...

Το είχα αφήσει πίσω μου το θέμα, πραγματικά, μέχρι τη στιγμή που χαζολογούσα στο ιντερνέεεετ και -κάνοντας κλικ από δω και κλικ από κει- είδα το σύνθημα γραμμένο on the wall σε μια ιστοσελίδα με μουσικά νέα:

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ROGER WATERS ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Περιττό να πω ότι πρώτα ζήτησα ταπεινά συγγνώμη από το μπλογκάκι μου για την έλλειψη εμπιστοσύνης προς το πρόσωπό του και στη συνέχεια στρώθηκα στο γράψιμο της λίστας με όλα όσα θα ήθελα, βάζοντας στην κορυφή την επιθυμία μου να τα πάω καλά σε κάποιες εξετάσεις που δίνω σε λίγο καιρό (ναι, βέβαια, ασφαλώς και μπορώ απλά να στρωθώ στο διάβασμα, αλλά ας το γράψω κι εδώ δια παν ενδεχόμενο).

Επίσης, να υπενθυμίσω ότι τον beetle τον θέλω ροζ.

PS: Ανοίξαμε και σας περιμένουμε! Οκ, κόκκινο χαλί δεν έστρωσα, θα ήτο προκλητικό εν μέσω κρίσης, αλλά ένα ηδύποτο μετά φοντανακίου ευχαρίστως να το προσφέρω σε όποιον επισκεφτεί το καινούριο μπλογκ που έφτιαξα για να παίζω, σαν παιδί κι εγώ!