Άκου το γρασιδι να μεγαλώνει...

Γνώρισα πριν από λίγες μέρες μια κυρία, για την οποία έχω βάσιμες υποψίες ότι είναι συγγενής της Κρουέλα ντεΒιλ. Τόσο ξινή, τόσο αγενής, μιλούσε non stop εκτοξεύοντας κάθε λογής σαχλαμάρα, επιδεικνύοντας την ηλιθιότητά και την ημιμάθειά της. Η φύση της συνάντησης μας ήταν τέτοια που δεν μου επέτρεπε να απαντήσω όπως έπρεπε , πχ "Τράβα κυρά μου στο Χάιντ Παρκ να βγάλεις λόγο" ή πιο απλά "Σκάαααααασε!", και βάζω μόνο τα κατάλληλα για ανηλίκους, παρα ταύτα δεν κρατήθηκα και πέταξα μια-δυο μπηχτές (με το γάντι πάντα, έχουμε και μια ανατροφή με γαλλικά και πιάνο) αν και νομίζω ότι σε αυτές τις περιπτώσεις ισχύει αυτό που λένε για τον ηλίθιο που τον φτύνουν και νομίζει ότι βρέχει. Κι όλα αυτά γιατί φοβάται μην της φάει κανείς τη θέση στη δουλειά της. Δεν είναι, όμως, μόνο η εν λόγω δεσποσύνη. Εδώ και καιρό παρατηρώ μια έκρηξη αγένειας, ξινίλας, θυμού και γαϊδουριάς γενικότερα. Στον βαρύμαγκα που , αφού έκλεψε πρώτα τη σειρά από καμιά εικοσαριά άτομα που περίμεναν υπομονετικά, έβρισε την υπάλληλο της δημόσιας υπηρεσίας γιατί του είπε πως έλειπαν κάποια από τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Στην προϊσταμένη της ίδιας υπηρεσίας που απάντησε με περισσή αυθάδεια στον κύριο που της ζήτησε να σταματήσει τη συζήτηση με έναν επισκέπτη της και να του βάλει -επιτέλους!- τη ρημάδα υπογραφή που χρειαζόταν για να πάει στη δουλειά του, ότι μιλούσαν για θέματα υπηρεσιακά. "Χαιρετισμούς στη Σούλα και φιλιά στα παιδιά" , φωνάζει το θέμα ρε παιδί ότι είναι υπηρεσιακό! Στον βιαστικό που με έσπρωξε στην κυλιόμενη σκάλα του μετρό, και το αστείο (?) της υπόθεσης είναι πως φαινόταν πεντακάθαρα στον πίνακα οτι ο επόμενος συρμός θα ερχόταν σε 2 ολόκληρα λεπτά και η αποβάθρα ήταν άδεια! Στην υπάλληλο του καταστήματος παιχνιδιών που όταν της ζήτησα μια διευκρίνιση (γιατί άλλο προϊόν έγραφε ότι είχε μέσα η (αδιαφανής) συσκευασία στα αγγλικά και άλλο στα ελληνικά) μου απάντησε με υφάκι "αγγλικά δεν ξέρεις?" και απομακρύνθηκε. Στον άπλυτο που δεν σέβεται τον εαυτό του και όσους τον πλησιάζουν σε ακτίνα 200 μέτρων. Στη γραμματέα του οδοντιάτρου,η οποία με ύφος 1250 (τους μέτρησα!) καρδιναλλίων μου κλείνει επόμενο ραντεβού σε ένα μήνα, λες και δεν χρειάζομαι θεραπεία αλλά μανικιούρ-πεντικιούρ-αποτρίχωση μπικίνι. Μόνο "που να σε βολέψω ρε κοπελιά?" δεν μου έχει πει ακόμα. Τώρα που είπα κοπελιά, εννοείται ότι αυτή είναι η αγαπημένη προσφώνηση μεγάλης μερίδας εργαζομένων σε υπηρεσίες εξυπηρέτησης πελατών. Να μην αφήσω παραπονεμένους και όλους αυτούς που, ενώ δεν αντιμετωπίζουν κανένα απολύτως οικονομικό πρόβλημα (και να είναι καλά βέβαια, να μην αντιμετωπίσουν ποτέ) κλαίγονται νυχθημερόν για την κρίση και το παίζουν φτωχαδάκια και κακομοίρηδες, τη στιγμή που άλλοι άνθρωποι με πολύ σοβαρά προβλήματα τα αντιμετωπίζουν με αξιοπρέπεια. Ok, δύσκολοι καιροί, ανασφάλεια και τα νεύρα των περισσότερων είναι λίγο-πολύ τεντωμένα. Δεν βγαίνει όμως κάτι με το να ξεσπάει κανείς σε όποιον βρει πρόχειρο. Το επόμενο βήμα ποιο θα είναι, να παίζουμε σφαλιάρες για μια θέση στο λεωφορείο και να βρίζουμε όποιον κάνει το λάθος να ρωτήσει τι ώρα είναι?Εχω βαρεθεί να χαλάει η μέρα μου γιατί κάποιος δεν γουστάρει τη δουλειά του, ξύπνησε στραβά ή έχασε η ομάδα του στο τσάμπιονς λιγκ. Ίσως να τυπώσω μερικά flyers και να τα μοιράζω σε όσους τα χρειάζονται. Να γράφουν λύσεις για νεύρα κρόσια, ενδεικτικά αναφέρω:

...κάνε yoga...

...πάρε βαθιές ανάσες...

...κάνε διαλογισμό...

...κάνε κρύα ντους με αφρόλουτρο αντιστρες...

...πήγαινε σε σεμινάριο anger management ...

...κάνε tai chi...

...πιες και κανένα χαμομηλάκι...

...αγόρασε cd με ήχους της φύσης και κάνε τσίου τσίου παρέα με τα πουλάκια...

...δες καμια κωμωδία...

...μη βγεις απο το σπίτι μέχρι να σου περάσουν τα νεύρα...

...πήγαινε στην εξοχή, ακούμπησε το κεφάλι σου στο γρασίδι και άκουσέ το να μεγαλώνει, όπως λένε και οι pink martini στο "splendor in the grass"...

...άκου pink martini γενικότερα...

και το πιο σημαντικό:

...να έχεις υπόψη σου αγαπητέ ξινέ-γάιδαρε-γκρινιάρη-τσαντισμένε ότι επειδή κάποιος σου μιλάει ευγενικά και χαμογελάει δεν σημαίνει ότι δεν έχει δικά του προβλήματα. Οποία έκπληξις, ε?