Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

Υπόκλιση-Αυλαία...




Kάθε φορά που ακούω τρίτο κουδούνι η σκέψη μου –έστω και για δευτερόλεπτα- επιστρέφει σε ένα πρόσωπο ευγενικό, χαμογελαστό, γοητευτικό. Το όνομα του μου ήταν γνωστό, αλλά πρώτη φορά άκουσα περισσότερα γι’αυτόν από την Κ., όταν μου τηλεφώνησε ένα πρωί για να μου μεταφέρει τα καθέκαστα της προηγούμενης συνάντησης. Εγώ δεν είχα πάει γιατί τότε έδινα τα τελευταία μαθήματα για το πτυχίο κaι είχα πέσει με τα μούτρα στο διάβασμα. Αγουροξυπνημένη και με τη σκέψη στα βάσανά μου (σ’αυτή τη ρημάδα την Ιστορία Κινηματογράφου και στην Εισαγωγή στη Λογοτεχνία που είχα δώσει τρεις φορές κι άλλα τέτοια ...) άκουσα την Κ. να φλυαρεί ενθουσιασμένη για τις προηγούμενες δουλειές του και να του πλέκει το εγκώμιο: και πόσο γοητευτικός και καλός και τι εκφραστικό βλέμμα (και για την Κ. αυτό ήταν το μεγαλύτερο κοπλιμέντο που μπορούσε να κάνει σε άνθρωπο) και ζεστή, βαθιά φωνή και, ok το σκέφτηκα ότι η μόνιμα ερωτευμένη και θεόμουρλη φιλενάδα μου πιθανότατα ήταν τσιμπημένη με τον καινούργιο. Στην επόμενη πρόβα, όμως, ήμουν παρούσα και κατάλαβα ότι τα λόγια της Κ. δεν έκρυβαν καμία μα καμία υπερβολή: ήταν όπως μου τον είχε περιγράψει και ακόμα γεμάτος ενθουσιασμό γι’αυτό που έκανε, υπομονετικός, αστείος, αυστηρός όταν έπρεπε και είχε έναν μοναδικό τρόπο να σε κάνει να θέλεις να δώσεις όλη σου την ψυχή σε ό,τι κάνεις. Φοβερός τύπος, φοβερός δάσκαλος. Εκείνο το βράδυ, κοίτα να δεις τώρα, μόλις είχα γυρίσει από το θέατρο. Είχα δει τη «Γυναίκα με τα μαύρα» και σκεφτόμουν πως αν τελικά έφτιαχνα blog(!) θα έγραφα κάτι για την παράσταση. Άνοιξα την τηλεόραση και –κοίτα να δείς σύμπτωση πάλι!- σε κάποιο κανάλι πέτυχα εκείνη την ταινία που δεν είχα δει ποτέ ολόκληρη και δεν είχα πετύχει ποτέ τις σκηνές του. Σκέφτηκα ότι είχα καιρό ν’ ακούσω κάτι για εκείνον και –αφού με κατσάδιασα ακόμα μια φορά που δεν είχα κρατήσει επαφή με τα παιδιά- έψαξα στο ίντερνετ μήπως και βρω τι θα έκανε τον χειμώνα, αν θα ήταν κάπου. Έτσι έμαθα ότι τον χειμώνα δε θα ήταν πουθενά. Και την άνοιξη και το καλοκαίρι και τον επόμενο χειμώνα και τον μεθεπόμενο το ίδιο, πουθενά. Ξαφνιάστηκα όταν διάβασα ότι «έφυγε».Γράψε λάθος: δεν ξαφνιάστηκα, πάγωσα πρώτα και μετά θύμωσα γιατί σύμφωνοι, όλοι γεννιόμαστε με τη σφραγίδα της ημερομηνίας λήξης χτυπημένη στο μπράτσο σαν tattoo από αόρατο μελάνι , αλλά τα τριάντα και κάτι γαμώτο μου δεν είναι η σωστή ηλικία για να πεθαίνει κανένας .Μετά είδα ότι είχε περάσει κάμποσος καιρός και θύμωσα και με τον εαυτό μου, που κοντεύω τα τριάντα και δεν έχω καταλάβει ακόμα ότι στη ζωή είσαι εξαιρετικά τυχερή αν συναντήσεις πέντε-έξι ανθρώπους που έχουν το δικό τους τρόπο να σε ανεβάζουν κι εσένα κάμποσα πατώματα ψηλότερα κι είναι σαν να ακούς το αγαπημένο σου τραγούδι ξανά και ξανά όταν είσαι κοντά τους, και που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να μοιραστούν μαζί σου αυτή την ξεχωριστή αύρα που τους περιβάλλει και σίγουρα αυτός που σε κάνει να λατρέψεις κάτι που αγαπάς είναι ένας από αυτούς. Κι ακόμα δεν έχω εμπεδώσει ότι ίσως τελικά αυτοί, οι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, να είναι που σε κάνουν κι εσένα λίγο καλύτερο άνθρωπο (κι ας μην το καταλαβαίνεις την ώρα που συμβαίνει) και οφείλεις –στον εαυτό σου πάνω απ’όλα- όταν συναντάς κάτι όμορφο να το κρατάς πολύ σφιχτά στη χούφτα σου και να μην το σκορπάς με την ηλίθια πεποίθηση ότι θα είναι πάντα εκεί, μια πρόβα, ένας φίλος, ένας παγωμένος καφές, μια σαχλαμάρα, μια βόλτα, δε βαριέσαι! Όλοι και όλα θα μείνουν στη θέση τους στρατιωτάκια ακούνητα και θα περιμένουν την μεγαλειότατη, που με τη σειρά της περιμένει πάντα και για όλα την κατάλληλη στιγμή . Τελικά τις είδα τις σκηνές από την ταινία. Έστω και αργά, είπα κι έγραψα ένα αντίο. Πέρασαν μήνες από τότε και αυτές τις σημειώσεις σκάλιζα πάλι και κάθισα και ξανάγραψα κι έσκισα και ξανάγραψα, ξανά και ξανά, και στο τέλος έγραψα κι αυτό εδώ, όχι για ένα αντίο πια, αλλά για ένα ευχαριστώ.


(Για τον Γ.)


28 σχόλια:

  1. Dorothy, είναι κάτι ποστ, που τα διαβάζεις, θέλεις να σχολιάσεις, αλλά δεν μπορείς να πεις τίποτα πιο δυνατό από αυτά. Αλλά θέλεις κι απελπισμένα από την άλλη να κάνεις αισθητή την παρουσία σου στον πομπό, να του πεις "εδώ είμαι, σε διάβασα, σε ευχαριστώ που το έγραψες". Δέξου το μέσα από την ψυχή μου κοριτσάκι μου. Φοβερή γραφή, φοβερός τρόπος να εκφράζεσαι, υψηλότατα νοήματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αφωνη...Αφωνη σε διάβασα, σε ρούφηξα καλύτερα θα ήταν να πω.Και σκέφτομαι πως όταν μιλάει η ψυχή του ενός μιλάνε οι ψυχές όλων μας και ναι έχεις δίκιο, λεπτό δεν υπάρχει για να αναβάλλουμε στιγμές, στιγμές... μικρές στιγμές που αθροίζονται η μια δίπλα στην άλλη είναι όλη μας η ζωή..Κάποιοι άνθρωποι απλώς... καθόλου απλώς αλλά τι να πει κανείς...είναι τόσο ξεκάθαρα άγγελοι επί της γης...Ευχαριστώ Dorothy για το αποψινό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΑΠΟ ΨΥΧΗΣ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΣΟΥ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εγω δεν θα μιλησω... τη γνωμη μου για το γραψιμο σου την ξερεις, αρκει να πιστεψεις κι εσυ σ'αυτο το χαρισμα που εχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Με συγκίνησες πάρα πολύ..
    Κάνει καλό να θυμώνουμε με τον εαυτό μας..τέτοιες σκέψεις..μας κάνουν καλό να κοιτάμε λίγο χαμηλά..και μετά πιο ψηλά προς τον ουρανό.. Κάνει καλό να μη ξεχνάμε.. καλό βράδυ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. πολύ συγκινητικό... όπως όλα αυτά που βγαίνουν από την ψυχή ...
    νοιώθω σαν να τον γνώρισα, κατά κάποιο τρόπο
    και μάλλον αυτό είναι ο καλύτερος φόρος τιμής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Είσαι πραγματικά τυχερή που γνωρισες έναν τέτοιον άνθρωπο!
    Κρίμα που χάθηκε τόσο νωρίς !
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "όταν συναντάς κάτι όμορφο να το κρατάς πολύ σφιχτά στη χούφτα σου και να μην το σκορπάς με την ηλίθια πεποίθηση ότι θα είναι πάντα εκεί"
    αυτό που λες εδώ με συγκίνησε πάρα πολύ.. ίσως γιατί τώρα πρόσφατα συνειδητοποίησα πόσο αλήθεια είναι! τίποτα δεν είναι για πάντα γι’αυτό καλύτερα να γευόμαστε και να χαιρόμαστε το κάθε πράγμα σαν να είναι η τελευταία φορά που το έχουμε, που το κάνουμε..
    που ξέρεις μπορεί και να είναι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλησπέρα!
    Μόλις μπήκες στο μολογκ μας και μας έκανες και link!
    Ευχαριστούμε και ανταποδίδουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Περιέγραψες κάτι που όταν εγώ το βιώνω-τις λίγες φορές που είχα την τύχη-με καθηλώνει και με καθιστά δέσμια. Είναι καταπληκτικό πώς μερικοί άνθρωποι με τα λόγια τους, τις ιστορίες τους, τη δημιουργικότητά τους φωτίζουν το δρόμο μας.
    Πολύ ξεχωριστό κείμενο, Ντόροθυ.
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Υπέροχη η αναρτησή σου.Σε ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. να είσαι καλά κοριτσάκι μου. Γράφεις υπέροχα.
    φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. "Oφείλεις –στον εαυτό σου πάνω απ’όλα- όταν συναντάς κάτι όμορφο, να το κρατάς πολύ σφιχτά στη χούφτα σου και να μην το σκορπάς με την ηλίθια πεποίθηση ότι θα είναι πάντα εκεί, μια πρόβα, ένας φίλος, ένας παγωμένος καφές, μια σαχλαμάρα, μια βόλτα"
    Έτσι είναι !!
    Ας μην το ξεχνάμε !!
    Καταπληκτική πρόταση-συμπέρασμα,
    από την μικρή Dorothy!!
    Σε παρακαλώ βάλτην αυτή την μικρή σοφή προτασούλα στο πλάι της σελίδας σου , για πάντα , αξίζει να την διαβάζουμε κάθε φορά που σε επισκεπτόμαστε !!

    Σε γλυκοχαιρετώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. «στη ζωή είσαι εξαιρετικά τυχερή αν συναντήσεις πέντε-έξι ανθρώπους που έχουν το δικό τους τρόπο να σε ανεβάζουν κι εσένα κάμποσα πατώματα ψηλότερα »


    Σαν λίγο μεγαλύτερη θα έλεγα οσον αφορά τον αριθμό των ανθρώπων «δυό το πολύ τρείς» και για το ανέβασμα μόνο «λίγα χιλιοστά» .Κι αυτό το θεωρώ μεγάλη τύχη και κέρδος.
    Καλημέρα και πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @Κοκκινοσκουφίτσα
    Κι εγώ, με τη σειρά μου, σ'ευχαριστώ που έκανες αισθητή την παρουσία σου :) Να είσαι καλά Κοκκινοσκουφίτσα μου, καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @CARPE DIEM
    Αυτές τις μικρές στιγμές όμως είναι που προσπερνάμε πιο εύκολα, μ'ένα "δε βαριέσαι, κι αύριο μέρα είναι" και στην ουσία προσπερνάμε τη ζωή.Προσπαθώ να το θυμάμαι γιατί έχω master στην αναβλητικότητα :) Καλό βράδυ και καλό Σαββατοκύριακο Carpe Diem!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
    Σ'ευχαριστώ πολύ Σκρουτζάκο. Να'σαι καλά, καλό Σαββατοκύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @Δημιουργία
    Οχι, να μιλήσεις! Anyway, τεν κιου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @roadartist
    Να θυμώνουμε, αρκεί να μην ξεχνάμε μετά από λίγο. Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @mermyblue
    Αυτή ακριβώς ήταν η επιθυμία μου όταν έγραφα το post. Δεν ήθελα να κάνω ένα "μνημόσυνο", αλλά να τοποθετήσω μια εικόνα ενός σημαντικού -για μένα- ανθρώπου σε μια γωνιά του ιστολογίου μου. Καλό βράδυ και καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @ΕΛΕΝΑ
    Ναι, θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό γι'αυτή τη γνωριμία :) Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @Dorothea
    Μακάρι Dorothea μου όσο εύκολα λέγεται να γινόταν και πράξη :) Καλό βραδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @Αστρο - Συμμορίτες
    Ε, σας συμπάθησα! Είδα και τις αστρολογικές προβλέψεις από ... χέρι :) Καλωσήρθατε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @Maria Jose
    Είναι όντως καταπληκτικό. Νομίζω πως μόνο όποιος αφιερώνεται σε κάτι με όλη του την ψυχή μπορεί να επηρεάσει τους άλλους με τέτοιο τρόπο. Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @συνvεφάκι
    Σ'ευχαριστώ πολύ. Καλό Σαββατοκύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @KATERINA
    Ευχαριστώ πολύ Katerina, χαίρομαι που σου άρεσε :) Καλό Σαββατοκύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @αθηνά
    Πολύ καλή ιδέα! Να την βάλω για να την βλέπω πρώτη απ'όλους εγώ, γιατί πολύ συχνά το ξεχνάω :) Καλό βράδυ Αθηνά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @faraona
    Για τους αριθμούς έχω κι εγώ τις αμφιβολίες μου, αλλά δεν θέλω να χάσω από τώρα την αισιοδοξία μου. Σίγουρα, όμως, ανάμεσα σε ποιότητα και ποσότητα, επιλέγω ποιότητα. Να'σαι καλά Faraona, καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Έτοιμοι για απογείωση?