Τρίτη 10 Μαρτίου 2009

Strange Colour Blue*


Blue. Όπως η μελανιά που στολίζει το δεξί μου χέρι. Όχι, δεν έπεσα θύμα ξυλοδαρμού ή άλλης κακόβουλης ενέργειας, μόνη μου το κέρδισα το παράσημο. Καθόμουν στο κρεβάτι μου και διάβαζα, πήγα να κάνω μια χαριτωμενιά (τρομάρα μου!) και πάρ'την κάτω την κυρία... Εδώ και λίγες μέρες "καμαρώνω" το ενθύμιο: ξεκίνησε απαλό ροζ, έγινε γαλάζιο, μετά πήρε ένα παράξενο μπλέ-μωβ (εξ ου και ο τίτλος), έγινε βαθύ μωβ (αγγλιστί "Deep Purple"...κατοχυρώθηκε, έχω τον πιο rock μώλωπα). Στην μπλε-μωβ φάση έμοιαζε κάπως με tattoo, έκανε και ωραία αντίθεση με το λευκό φόντο. Μετά θα ξεθωριάσει και θα αλλάξει όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου, σημάδι ότι με βαρέθηκε και σιγά-σιγά με εγκαταλείπει. Την ξέρω καλά τη χρωματική παλέτα, γιατί είμαι επιρρεπής στις μελανιές. Γωνίες επίπλων και πόμολα ήταν οι συνήθεις ύποπτοι, μέχρι προχθές που εμπλουτίστηκε το ρεπερτόριό μου και με ελεύθερη πτώση. Θυμάμαι που μου έλεγε ο δάσκαλος του tai chi ότι ακόμα κι όταν χτυπάμε το χέρι μας (καλή ώρα) δεν είναι τυχαίο, πίσω από αυτό το γεγονός κρύβεται μια σκέψη μας η οποία γίνεται πράξη. Πρώτα σκέψη, έλεγε, μετά ύλη, αλλά όσο και να προσπαθώ να θυμηθώ τί στο καλό σκεφτόμουν - που μπορεί να με επηρέασε- λίγο πριν από την ηρωική πτώση, δεν τα καταφέρνω ... άλλωστε, διάβαζα ένα αστυνομικό και όλα τα μικρά γκρίζα κύτταρα, που λέει και ο Πουαρό, δούλευαν πυρετωδώς για την ανακάλυψη του δολοφόνου. Αυτά για σήμερα από το ιατρικό ανακοινωθέν , μείνετε συντονισμένοι ... γιατροπορεύω τα τραύματά μου (χαχαχα!) κι επανέρχομαι με μια ιστορια (μου, αμαρτία μου...) που θα έχει ήρωες εσάς!


Καλή εβδομάδα σε όλους!


*και βέβαια ακούμε "Madrugada"...

35 σχόλια:

  1. και εγώ είμαι επιρρεπής στις μελανιές. μοβ πάνω στο άσπρο rules!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. exo k ego mia yperoxi melania sto gonato. to periergo einai oti den melaniazo pote k tora de boro na thymitho pou tin konomisa! to akoma pio asteio? xtypao synexos sto idio simeio. tin vlepo gia monimi...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Περαστικά!!! Από μελανιές άλλο τίποτα.. :)) Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μελανιες... το μονιμο τατουαζ μου!!! δεν μενω ποτε χωρις αυτες να με διακοσμουν :))
    περαστικα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ααααα, κι έλεγα ότι μόνο εγώ πέφτω πάνω σε πόρτες, πόμολα και γενικά αλλού πατάω κι αλλού βρίσκομαι.
    Την τιμητική του έχει συνήθως το δεξί μου γόνατο, πάντα εκεί θα χτυπήσω κι εκεί θα μελανιάσω:P
    Περαστικούλια, γρήγορα να γιάννεις!!
    Φιλιά:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. επειδή κ εγώ έχω ένα θέμα με τι πόρτες, τα πόμολα, τις γωνίες, θα μπορούσαμε να δώσουμε μια εξήγηση για το τι είδους σκέψη μπορεί να κάνω πριν στουκάρω; τι ακριβώς εννοοούσεο δάσκαλος του τάι τσι;

    πολύ χαριτωμένο κείμενο
    τις καλησπέρες μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. και οι
    madrugada, αιώνιος έρωτας
    και για μένα

    κ φανταστική εκτέλεση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χαχαχαχα....Τα λες πολύ ωραία!
    Είχα βρεθεί στη θέση σου πριν λίγα χρόνια, μετά από ατύχημα με το αυτοκίνητο. Είχα μια μελανιά στο μπράτσο μεγάλη και μωβ, σαν τατουάζ. Και ήταν και καλοκαίρι...άντε μετά να απαντάς σε όλους που δεν ήξεραν το γεγονός πώς έγινε η μελανιά.
    Άντε θα περάσει κι αυτό. Περιμένουμε την ιστορία σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. περαστικά. έπρεπε να κοιμηθείς με κατάπλασμα από κρεμμύδια :Ρ
    βασικά μόλις συνειδητοποίησα πως ο δάσκαλός σου πρέπει να έχει δίκιο. καμιά φορά αν σκέφτομαι κάτι άσχημο για κάποιον και κάνω κάτι, συνήθως κάτι παθαίνω, όταν έχω άδικο. όταν έχω δίκιο, όλα πάνε ρολόι...
    φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κι εγώ έχω μελανιές στα πόδια από το χορό...η μαμά μου λέει ότι στις μελανιές κάνει καλό να βάζουμε βούτυρο....
    πάντως εγώ αν είναι να βγώ έξω και βάλλω φούστα βάζω στις μελανιές make up.... :p χιχι,είναι χαζούλικο δεν λέω....τουλάχιστον όμως δεν φαίνονται!!

    περαστικούλια!οφείλω να ομολογήσω ότι με προβλημάτισε αυτο μετ ο δάσκαλο και τις σκέψεις μας!
    φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. έλα, μέχρι να παντρευτείς θα γιάνει που λέει κ η μάνα μου!!
    και εγώ ΄΄εχω συνέχεια μελανιές, και δεν ξέρω ποτέ που και πώς τις έκανα!!!
    Πολλά φιλιαααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. άντε και στα επόμενα να σε δούμε με body painting!!! (φτου φτου γρουσούζα Dot!!)
    περαστικά στο κομψοτέχνημά σου και το νου σου στα χαμηλά φωτιστικά! Είναι αυτά ύπουλα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. μελανιες ,γρατζουνιες κοψιματα ,τρυπηματα ολα τα εχει ο μπαχτσες μου ! Περαστικουλια !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Περαστικά! Άντε σύντομα θα γίνει και μωβ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Τρομερό κείμενο! Σε καταλαβάινω απόλυτα!!! Έγω ανακαλύπτω μελάνιες στα χερια στα πόδια και δεν μπορώ να καταλάβω που τις έκανα!!!! Από μικρή πάντως θυμάμαι τη μαμά μου να αποφεύγει να μου φοράει φούστα γιατι τα πόδια μου ήταν πάντα μελανά.Το ίδιο είναι και ο μικρός μου αλλά αυτός τουλάχιστόν είναι αγόρι και έχει ελαφρυντικά! Καλό βράδυ Dorothy!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μα τι εχετε πάθει οικογενειακώς, ιώσεις, μελανιές, πτώσεις! Φέρτε έναν παπά να κάνει κανένα αγιασμό! Πάντως μου αρέσει πολύ η προσέγγισή σου, από μια μελανιά έβγαλες μια ποιητικότατη ανάρτηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ντόροθύ μου, περαστικούλια βρε! Τί τις θες καλέ τις χαριτωμενιές; χαχαχα!!!!!
    Πάντως είναι ωραίο χρώμα το μπλε... μην έχεις παράπονο!!!!

    Φιλάκια πολλά! Να γίνεις γρήγορα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Συνηθισμενα τα βουνα απ τα χιονια, αλλα βλεπω ολοι-ες λιγο πολυ εδω μεσα εκτος εσου και εμου πασχουμε απο Σωματικη Δυσλεξια.
    Ντοροθακι θα περασει κι αυτη μεχρι ναρθει καποια αλλη απο γωνια.
    Μα τι τις θελουν τοσες γωνιες ποτε δεν το καταλαβα τσ τσ τσ.
    φιλια γλυκεια μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Το μπλε-μωβ θα αρχίσει σιγά-σιγά να πρασινίζει καθώς αποσυντίθεται η αιμοσφαιρίνη που έχει απελευθερωθεί και μετατρέπεται σε χολερυθρίνη και σε αιμοσιδηρίνη. Μετά θα μείνει μια κιτρινίλα και στη συνέχεια το δερματάκι θα ξαναγίνει σαν καινούριο. Περαστικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Καλησπερούδια ιστογειτόνισσα...
    Πόσο σε νιώθω νά'ξερες! Επίσης, δε φαντάζεσαι πόσο τυχερή είσαι...υπάρχουν πολύ χειρότερα... Η τελευταία φορά που είχα μελανιά-ουράνιο τόξο ήταν πριν χρόόόόνια και το παράσημο μου το έδωσε μια συμμαθήτρια την ώρα που έκανε "μπάσιμο" (ήθελε και μπασκετικές δόξες η αφεντιά μου!). Το δε παράσημο ήταν στο φρύδι. Το αριστερό. Εκτός του ότι γύρναγα σαν τον Ρόκι Μπαλμπόα με μισόκλειστο μάτι και ψιθύριζα "no pain, no pain", αυτό το πράγμα, που κάθε μέρα είχε άλλη απόχρωση, με τσάντιζε τρελά. Σταμάτησα το μπάσκετ και ξεκίνησα τέννις. Αλλά με μπέρδευε η προέλευση του μώλωπα, γιατί ο μεν δάσκαλος του τζούντο έλεγε ότι είναι απόρροια συσσωρευμένης αρνητικής ενέργειας σε συνδυασμό με εφηβεία, ο δε πνευματικός έλεγε ότι ο φύλακας άγγελός μου με τιμωρεί γιατί έκανα κακές σκέψεις. Αν κρίνω πάντως από τη συμπεριφορά του, πολύ εύθικτος ήτανε... και είναι ακόμα, γιατί από πτώσεις και στρογγύλεμα γωνιών άλλο τίποτε...
    Περαστικούλια εύχομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Παντως ηταν πολυ αεροπλανικο το πεσιμο χιχι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Και καλά οι μελανιές που φαίνονται.Με τις άλλες τις αόρατες τι κάνει κανείς;Η φωτογραφία μου θύμισε ένα πίνακα του Van Gogh όπου το μπλέ ήταν έτσι απαστράπτων και λαμπερό.Καλημέρα Dorothaki

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @Flonsavardu
    Και βέβαι rules ο συνδιασμός μωβ-άσπρο, κάνει πολύ ωραία αντίθεση :p



    @gomena tu xuzuri
    Κι εγώ χτυπάω στο ίδιο σημείο, το αριστερό μου χέρι στο πόμολο μιας συγκεκριμένης πόρτας! Ή θα αρχίσω να προσέχω λίγο ή θα βγάλω το πόμολο από τη θέση του, άλλη λύση δε βλέπω να υπάρχει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @Roadartist
    Ευχαριστώ! Εχουν γίνει trademark οι μελανιές μου :)




    @di-ne-tou
    Κι εσύ ομοιοπαθής? Βλέπω δεν είμαι μόνη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @ΕΛΕΝΑ
    Εμένα την πληρώνει το αριστερό χερι συνήθως! Φιλιά!



    @mermyblue
    Καλωσόρισες mermyblue ! Κι εγώ προσπαθώ να ανακαλύψω ποια σκέψη με οδηγεί και στουκάρω πάνω στα έπιπλα κλπ. αλλά δεν έχω καταλήξει κάπου. Υποθέτω ότι αν δεν είσαι συγκεντρωμένη ή έχεις πολύ αρνητική ενέργεια (έλεγε και τέτοια ο guru, αμέ!) είσαι πιο επιρρεπής στα ατυχήματα. Αυτό είναι το θέμα με τους...φιλόσοφους:πετάνε μια κουβέντα, τσιμπάς και μετά άντε να σπαζοκεφαλιάζεις εσύ για να καταλάβεις τι ήθελε να πεί ο ποιητής! Οσο για τους Madrugada, έρως μεγάλος (και πως να μην είναι με αυτή τη φωνή του Sivert). Κρίμα για τον Robert βέβαια...
    Καλό σου απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @lena_zip
    Αντε να πείσεις μετά τους περίεργους ότι δεν έχεις πέσει θύμα ξυλοδαρμού! Ευτυχώς η μεγαλύτερη μελανιά μου ever, αν και έγινε καλοκαίρι, ήταν σε σημείο που δεν φαινόταν :) Φιλιά!



    @maria
    Λοιπόν, το πιστεύεις ότι μια φορά πήγα να πώ κάτι για έναν τύπο που είχα δεί στο DVD club και με το που άρχισα να μιλάω μου έπεσε από τα χέρια το mp3 player? Μάλλον θα είχα άδικο, σύμφωνα με την επιστημονική σου εξήγηση :p Οσο για το κρεμμυδοκατάπλασμα, κρίμα που δεν το σκέφτηκα...θα μπορούσα να το χρησιμοποιήσω και αντί για άρωμα, χιχιχι! Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @avraoneirou
    Αυτό με το make up εννοείται ότι είναι η καλύτερη λύση (και το concealer κάνει καλή δουλειά)! Οσο για τον δάσκαλο, σε πολλά είχε δίκιο, ποιος τα εφαρμόζει είναι το θέμα... Καλό σου απόγευμα!



    @Spider!
    Φαντάζεσαι νύφη με μελανιά king size στο χέρι? χιχιχι! Φιλάκια πολλά αραχνούλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @One Happy Dot
    Εχω κάνει και από αυτό (το body painting) όταν μέτρησα πριν από 2-3 χρόνια όοοολα τα σκαλοπάτια και βρέθηκα στο ισόγειο σε χρόνο ρεκόρ. Και βέβαια, η μέση και ο you-know-what μου πήραν μια υπέροχη midnight blue απόχρωση :p

    Ευχαριστώ για την ενημέρωση σχετικά με τα χαμηλά φωτιστικά. Εξίσου ύπουλα είναι και τα ψηλά τα παραθύρια, ιδιαίτερα αυτά που ανοίγουν προς την πλευρά του πεζοδρομίου. Καλό απόγευμα!



    @Anastasia's dolls
    Ετσι! Ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει! Φιλιά, καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. @Aspa
    Ευχαριστώ! Ηδη έχει γίνει κίτρινο. Φιλιά!




    @Πλεκτό Εγκώμιο
    Μα δεν είναι φοβερό? Από το πουθενά ξεφυτρώνουν οι άτιμες! Εντάξει, στα αγόρια με τα παντελόνια σώζεται η κατάσταση :) Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. @olivetreegirl
    Μόνο αγιασμό? Ευχέλαιο καλύτερα! Αλλά όσο έχουμε διάθεση να το διασκεδάζουμε το ζητημα, καλά πάμε! :)




    @eirini
    Είπα κι εγώ, δεν θα τη σχολιάσει κανείς τη χαριτωμενιά,χαχαχα! Ναι, η αλήθεια είναι ότι το χρωματάκι είναι καλό και μου αρέσει, αλλά για κανένα πουλοβεράκι ή πουκάμισο όχι για το χέρι μου! Φιλιά πολλά Ειρήνη μου, καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. @Aliki
    Μα εννοείται ότι ήδη το άλλο χέρι μου το "περιποιήθηκε" το αγαπημένο του πόμολο! Απλά με την πτώση ήταν πιο εντυπωσιακό το θέαμα, χαχαχα! "Σωματικη Δυσλεξια", πολύ πετυχημένο. Φιλιά!




    @Maria Jose
    Εχω φτάσει στο κίτρινο τώρα! Μου κάνει εντύπωση και το πως κάθε φορά το δέρμα γίνεται όπως ακριβώς ήταν πριν, αλλά και το πως τα καταφέρνετε οι γιατροί να θυμάστε όλες αυτές τις λέξεις: χολερυθρίνη, αιμοσιδηρίνη και πολλές άλλες. Μου φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο! Φιλιά, καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. @Freedom
    Λοιπόν, είχα κάνει μια ανάρτηση προ καιρού για τους φύλακες-αγγελους και είχα κάτι πιο ρομαντικό στο μυαλό μου... τον Seth στο "City of Angels". Αγγελο-Μάικ Τάισον πρώτη φορά ακούω! Ο δάσκαλος του Τζούντο θα έκανε εξαιρετική παρέα με τον δάσκαλο του τάι τσι, μια χαρά θα τα έβρισκαν μεταξύ τους! Καλό απόγευμα!



    @Δημιουργία
    Έδωσα θέαμα στον λαό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. @Carpe diem
    Το άσχημο με αυτές που δεν φαίνονται είναι ότι μπορείς πολύ εύκολα να κάνεις τα στραβά μάτια και να πείς ότι δεν υπάρχουν, αλλά αυτές είναι εκεί και περιμένουν θεραπεία. Η φωτογραφία είναι από ένα site για το φαινόμενο των Northen Lights, τα χρώματα που έχουν αυτές οι "αύρες" είναι υπέροχα! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Γειά σου γλυκειά μου και περαστικά.
    Διαβάζεις από τύχη το βιβλίο της HIGGINS- CLARK η σου αρέσουν τέτοιου είδους βιβλία ? Πες ΝΑΙ να σε λατρέψω. Υποθέτω το διαβάζεις στα αγγλικά γιατί νομίζω δεν έχει μεταφραστει ακόμη. Εχω 4 βιβλία της διαβάσει και μου αρέσει πάρα πολύ. Εγώ βέβαια διαβάζω και πολλούς άλλους ακόμη, π.χ. H. COBEN (απίστευτος!!!!!) CONNOLY (SUPER), PATTERSON κλπ.
    τα βιβλία που έχω διαβάσει είναι :
    ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ
    ΚΑΝΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΤΗ ΒΛΕΠΕΙΣ
    Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ
    ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ ΑΛΛΟ ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΟΥ
    Χάρηκα που ...μιλήσαμε

    φιλάκια
    Κατερίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. @KATERINA
    Γειά σου Κατερίνα, καλώς ήρθες! Καθόλου τυχαία δεν το διαβάζω, μου αρέσουν πολύ όλα τα βιβλία θρίλερ, μυστηρίου και τα αστυνομικά! Είναι όντως στα αγγλικά και είναι το δεύτερο που διαβάζω από τη Higgins-Clark. Το πρώτο ήταν το "Loves music, loves to dance", το οποίο δεν με ενθουσίασε. Αυτό που διαβάζω τωρα ("While my pretty one sleeps") είναι πολύ πιο ενδιαφέρον. Καλό σου βράδυ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Έτοιμοι για απογείωση?