Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Παγκόσμια ημέρα ποίησης... (part 4)




Πιστεύω πως το "prima la musica o prima le parole?" ταιριάζει πολύ και στη μελοποιημένη ποίηση: Συχνά μπορείς να διακρίνεις έναν - ας τον πούμε - ανταγωνισμό ανάμεσα στους στίχους και τη μουσική. Δεν μου αρέσει καθόλου όταν οι νότες αντί να συμπληρώνουν τα λόγια προσπαθούν με περισσή αυθάδεια να κλέψουν την παράσταση, βρίσκω όμως πολύ βαρετές κάποιες απόπειρες μελοποίησης στις οποίες η μουσική από συμπρωταγωνίστρια καταντάει κομπάρσος.



Τα ποιήματα που πάντα λατρεύω να ακούω να τραγουδιούνται είναι του Λόρκα. Κάθε ένα ποίημα αφηγείται και μια ιστορία, όχι με λόγια αλλά με εικόνες, και αυτό τα κάνει τόσο ξεχωριστά. Σαν παραμύθια με όμορφο soundtrack. Τα πρώτα που άκουσα, όταν ήμουν μικρή, ήταν σε απόδοση Λευτέρη Παπαδόπουλου, από τον δίσκο "Αχ έρωτα" του Χρήστου Λεοντή: "Ο Παράδεισός μου" το πιο αγαπημένο απ' όλα, "Το φεγγάρι" και "Αβάσταχτο να σ'αγαπώ" άλλα δυο που ξεχώριζα και ξεχωρίζω.



Το 2007 έφτασε στα χέρια μου ένα ακόμα cd με μελοποιημένη ποίηση του Λόρκα. Το cd εχει τίτλο "Amor Oscuro" ("Σκοτεινός Έρωτας"). Σε αυτό, ο (εξαιρετικός) Δημήτρης Μαραμής έντυσε μουσικά κάποια ποιήματα από το πρώιμο έργο του Λόρκα. Η απόδοση των στίχων είναι του Σωτήρη Τριβιζά και ερμηνεύουν ο Μάριος Φραγκούλης και ο Κωνσταντίνος Κληρονόμος. Πέντε χρόνια μετά εξακολουθώ να το ακούω πολύ συχνά, όχι μόνο για τις ιστορίες που αφηγείται ο (έφηβος) Λόρκα, αλλά και για τις όμορφες μουσικές. Κι επειδή κάθε χρόνο τέτοια μέρα ένα αγαπημένο μου ποίημα στολίζει το μπλογκ, φέτος θα μας κάνει παρέα μια "Νεράιδα" - "Nocturno de la ventana" στο πρωτότυπο.



"Nocturno de la ventana (iv)"


Al estanque se le ha muerto

hoy una niña de agua.

Està fuera del estanque

sobre el suelo amortajada.


De la cabeza a sus muslos

un pez la cruza. Ilamàndola.

El viento le dice “niña”,

mas no puede despertala.


El estanque tiene suelta

su cabellera de algas

y al aire sus grises tetas

estremecidas de ranas.


“Dios te salve”, rezaremos

a Nuestra Señora de Agua

por la nina del estanque

muerta bajo las manzanas.


Yo luego pondrè a su lado

dos pequeñas calabazas

para que se lenga a flote,

¡ay!, sobre la mar salada.


Federico Garcia Lorca




3 σχόλια:

Έτοιμοι για απογείωση?