Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Ο κλέφτης



Είναι πολύ πρωί, ο καιρός πολύ μουντός και εγώ πολύ νυσταγμένη. Είμαι σίγουρη πως πάνω σε κάθε ένα εγκεφαλικό κύτταρό μου αναβοσβήνει σαν πινακίδα νέον η ένδειξη "χρειάζομαι καφέ". Προσεύχομαι σιωπηλά στον θεό των δημόσιων υπηρεσιών να μην με "εξυπηρετήσει" (εντός πολλών εισαγωγικών) πάλι η υπάλληλος στην οποία έχω δώσει το κωδικό όνομα "ΑΓ εις τον κύβο": ΑΓέλαστη, ΑΓενής, ΑΓριόφατσα. Είμαι κοντά στον προορισμό μου όταν διαπιστώνω ότι από τις πέντε εργάσιμες της εβδομάδας, εγώ διάλεξα τη μέρα που γίνεται λαϊκή αγορά στην περιοχή και δεν υπάρχει εναλλακτική διαδρομή που να με βολεύει, εκτός από αυτή που περνάει μέσα από την αγορά.


Προχωράω, λοιπόν, στον στενό διάδρομο που αφήνουν οι πάγκοι που είναι στημένοι δεξιά και αριστερά στον δρόμο, τεράστιες ομπρέλες που προστατεύουν την πραμάτεια των πωλητών μου κρύβουν τις αδύναμες αχτίδες του ήλιου, ενώ δυνατές φωνές όχι μόνο διαφημίζουν τις πιο κόκκινες ντομάτες της υφηλίου και την καλύτερη πατάτα που δοκιμάσατε ποτέ, αλλά και σχολιάζουν ποικιλοτρόπως την επικαιρότητα, σε απίστευτα ντεσιμπέλ. Κύριοι στήνουν πηγαδάκια στις γωνίες, κυρίες διαλέγουν προσεκτικά κολοκυθάκια και μπανάνες, γιαγιάδες σέρνουν τα φορτωμένα καρότσια τους και μάλλον ακολουθούν οδηγίες από κάποιες πινακίδες, ορατές μόνο σε αυτές, που επιβάλλουν υποχρεωτική πορεία πάνω από τα δάχτυλα των ποδιών όσων βρεθούν στον δρόμο τους. Ένας μικρόσωμος σκύλος έχει ξαπλώσει τεμπέλικα στη μέση του δρόμου και κοιμάται, αδιαφορώντας για τους περαστικούς που κάνουν σλάλομ επί ασφάλτου για να τον αποφύγουν.

Η ατμόσφαιρα θυμίζει πανηγύρι, γεγονός το οποίο ενισχυεται από την παρουσία μιας καντίνας που πουλάει σουβλάκια και χοτ ντογκς. Μια μαμά αγοράζει ένα σουβλάκι για το μικροσκοπικό αγοράκι - είναι δεν είναι τριών χρονων- που κρατάει από το χέρι. "Τς τς τς, ωραία διατροφή κάνει στο παιδί..." σκέφτομαι και πριν προλάβω να ολοκληρώσω το φαρμακερό σχόλιό μου, μόλις το αγοράκι παίρνει στο χέρι του το καλαμάκι, ο -πρώην- κοιμισμένος σκύλος σηκώνεται και κατευθύνεται στην καντίνα. Μέσα σε κλάσματα του δευτερολεπτου αρπάζει το σουβλάκι από το χέρι του μικρούλη και απομακρύνεται σαν κύριος. Πηγαίνει δέκα βήματα πιο πέρα και αρχίζει ανενόχλητος το γεύμα του! Ο πιτσιρίκος έχει μια απίστευτη έκφραση έκπληξης στο πρόσωπό του, όλοι οι πωλητές οι πελάτες και οι περαστικοί που έγιναν μάρτυρες της... κλοπής ξεκαρδίζονται στα γέλια, το ίδιο και η μαμά του μικρού, που εκείνη τη στιγμή πληρώνει τον άνθρωπο της καντίνας και χρειάζεται να της φωνάξουν κάποιες διερχόμενες γιαγιάδες "Καλέεεεεεε! Το σουβλάκι του παιδιούυυυ!" για να αντιληφθεί τι συμβαίνει.

Μισή ώρα αργότερα περνάω πάλι από το ίδιο σημείο. Κόσμος πηγαινοέρχεται, οι δυνατές φωνές των πωλητών διαφημίζουν τις πιο κόκκινες ντομάτες της υφηλίου και ο μικρός τετράποδος ληστής έχει αράξει στην άσφαλτο, αδιαφορώντας για το κυκλοφοριακό κομφούζιο που προκαλεί στους πεζούς με τα φορτωμένα καρότσια. Κάνει πως κοιμάται, αλλά δεν με ξεγελάει: τώρα ξέρω πως απλά παραφυλάει για το επόμενο "θύμα"...

12 σχόλια:

  1. απαπα βρε παιδι μου τι να πεις ηρεμια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ε..ρε...τι κάνουν και τα σκυλάκια για να φάμε....πάντως η τεχνική του μου λαρεσε την κρατώ δεν ξέρεις ετσι όπως μας πάνε.....νασαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλά και αν έμοιαζε σ'αυτή τη μούρη που έχεις βάλει φωτό, χαλάλι του...χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. :))
    Χαμογέλασα με την ιστορία σου και με τον πονηρούλη κλέφτη!
    Φιλιά, καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. χαχαχαχα ωραίος ο σκύλος ξέρει πως να επιβιώνει στην Αθήνα. όσο για τον ύπνο μάλλον χόρτασε απ'το σουβλάκι κι είπε να ξαποστάσει :)
    καλημερούδια!!

    υγ. να υποθέσω ότι αφού έκανες μόνο μισή ώρα στη δημόσια υπηρεσία η ΑΓ ήταν άψογη στην εξυπηρέτηση ή δεν ήταν εκεί; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΑΓ και το παιδάκι, Αγανακτισμένο. Μου φάγαν το σουβλάκι μουυυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @homemade
    Η τεχνική του ήταν εξαιρετική, οφείλω να πω! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @kovo voltes...
    Ήταν κι αυτός λευκός και μαλλιαρός και χαριτωμένος, αλλά σαν το μούτρο της φωτογραφίας δεν ήταν! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ΕΛΕΝΑ
    Μιλάμε για πολλή πονηριά ο κύριος :)
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @DaisyCrazy
    ΑΓ και άψογη εξυπηρέτηση δεν πάνε ποτέ μαζί. :p
    Όσο για τον σκύλο, ε ναι... μετά το φαγητό ένας υπνάκος είναι ό,τι χρειάζεται :)))
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @astakoulis
    Χαχαχα! Ναι, όπως στο τηλεοπτικό ΑΜΑΝ προ αμνημονεύτων ετών: "μου φάγαν το μπιφτέκι μουουουουουου!" :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Έτοιμοι για απογείωση?