Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Γλυκόλογα




Έχω γράψει πολλές φορές πόσο πολύ με ενοχλεί η επιδημία αγένειας και γαϊδουριάς και πως όταν έχουμε νεύρα κρόσια κάνουμε γιόγκα, διαλογισμό και τάι τσι και κρύα ντους και δεν ξεσπάμε στους άλλους. Επίσης, πιστεύω ότι πετυχαίνεις αυτό που θέλεις πολύ πιο εύκολα με καλούς τρόπους και χαμόγελο, άλλωστε είμαι κορίτσι με πιάνο και γαλλικά, ας μην επαναλάβω τα γνωστά, δεν μου αρέσει να περιαυτολογώ κιόλας. Σήμερα όμως, φίλε αναγνώστη, αναθεώρησα και άρχισα να βλέπω με άλλο μάτι τους (ελαφρώς, μην το παρα-μπιιιιπ το θέμα) αγενείς και κατέληξα στο συμπέρασμα πως ίσως τελικά δε γεννήθηκαν όλοι έτσι, ξινοί και στριμμένοι και bitches δηλαδή, αλλά τους προέκυψε στην πορεία, μετά από διάφορες τραυματικές εμπειρίες που έριξε στο δρόμο τους η κακούργα η κενωνία. Και εξηγούμαι: εδώ και καιρό είχα"επικοινωνία" με ένα ηλεκτρονικό κατάστημα. Η λέξη "επικοινωνία" σε εισαγωγικά, γιατί εγώ τους έστελνα μέηλς και αυτοί με έγραφαν ας μην πω που. Η παραγγελία μου είχε καθυστερήσει υπερβολικά, γι' αυτό το λόγο επικοινώνησα μαζί τους και πολύ ευγενικά (αηδιαστικά ευγενικά θα έλεγα), τους ρώτησα μήπως γνωρίζουν τι μπορεί να έχει συμβεί. Απάντηση καμία. Ξαναστέλνω, ματαξαναστέλνω, τίποτα και η παραγγελία μου άφαντη. Τσέκαρα κάθε πέντε λεπτά το μέηλ μου με την προσμονή που η Αλίκη περίμενε να γυρίσει ο Παπαμιχαήλ από το μέτωπο στη "δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά". Τελικά τους έστειλα ένα ακόμα μέηλ, αυτή τη φορά χωρίς πολλά μέλια, ελαφρώς ξεχεστήριο (pardon my french) θα το χαρακτήριζα, τύπου "ρε γαϊδούρια, θα απαντήσει κανείς ή τζάμπα πίνω γράφω;". Μέσα σε πέντε λεπτά(!) έλαβα απάντηση και πληροφορήθηκα ότι όλα τα προηγούμενα μέηλς προφανώς τα έφαγε η μαρμάγκα του διαδικτύου (ναι, ό,τι πεις ντάρλινγκ...) και τι μπορούμε να κάνουμε για σας αξιολάτρευτη ροδομάγουλη και ροδοπέταλη δεσποσύνη και καλή μας πελάτισσα και άλλα τέτοια γλοιώδη. Επανέρχομαι στα "ντήαρ σερ και ντήαρ μάνταμ", και στα "σας παρακαλώ αν μπορείτε να με ενημερώσετε μπλα μπλα μπλα, διότι εσείς μια χαρά τη χρεώσατε την καρτούλα μου αλλά παραγγελία γιοκ" και θένκγιου και ξαναματαθένκγιου, και ευχαρίστως να μας έρθετε το καλοκαίρι στην Ελλαδίτσα μας να σας φιλοξενήσουμε κιόλας άμα θέλετε (ok, το τελευταίο είναι ψέμα, δεν το έγραψα) αλλά φαίνεται πως το άτομο στην άλλη άκρη του e-mail έχει αλλεργία στα γλυκόλογα και λαμβάνω μία ειρωνικότατη και αγενέστατη απάντηση, α-πα-ρά-δε-κτη σου είπα, α-πα-ρά-δε-κτη σου λέω! Σοβαρά, αυτό το μέηλ πρέπει στο εξής να το δείχνουν σε όποιον εκπαιδεύεται για customer service, με την ένδειξη "τζιιιιιζ!" ή "φτου κακά!", γουοτέβερ κι εντάξει, φαντάζομαι ότι υπάρχουν και πελάτες που έχουν χόμπυ να δημιουργούν μπελάδες, αλλά μέχρι να βεβαιωθείς ρε φίλε ότι αυτός που σου γράφει έχει άδικο (γιατί αναγνωρίζω ότι δε γίνεται ο πελάτης να έχει πάντα δίκιο) δώσε ένα benefit of the doubt, έτσι να μας βρίσκεται! Και, τέλοσπάντων, τα παίρνω κι εγώ, γιατί είπαμε καλή είμαι μέχρι να μου πατήσεις τον κάλο (υπονοείτε κάτι μανδάμ και ρωτάτε πως κατάφερε ο κύριος εξ'αποστάσεως να με πατήσει στο κεφάλι;) και στέλνω απάντηση που θα ζήλευε η συγχωρεμένη η Τασσώ Καββαδία όταν έπαιζε την πεθερά της Μπέττυς Λιβανού στην "αμαρτία της ομορφιάς" (τι έχω πάθει με τις ταινίες σήμερα;). Πάνε οι καλοί τρόποι, πέταξαν, πάει και το πιάνο, μόνο τα "γαλλικά" επιστρατεύθηκαν. Είμαι σίγουρη ότι αν ήμασταν face to face θα ήμουν πολύ πιο ευγενική. Επίσης, αν δεν με είχε προκαλέσει με την αγενέστατη απάντηση δεν υπήρχε περίπτωση να αντιδράσω έτσι, θα το πήγαινα χαλαρά το θέμα. Ποιό ήταν, όμως, το αποτέλεσμα; Μετά από λίγο έλαβα ένα ακόμα μέηλ και μου πρότειναν μια ωραιότατη λύση στο πρόβλημα για το οποίο τους είχα ενοχλήσει, με την καλή έννοια, τόσες φορές τους τελευταίους μήνες κι ουτε που έμπαιναν στον κόπο να μου απαντήσουν.

Τα συμπεράσματα της ημέρας:

α) "Μέτρον άριστον" my friends, ακόμα και στα μέλια
β) Όταν με το καλό έρθει -επιτέλους!- στα χέρια μου η παραγγελία, σκέφτομαι να στείλω στο μαγαζάκι μια ευχαριστήρια επιστολή. Για να είμαι σίγουρη ότι θα τη διαβάσουν θα αρχίζει κάπως έτσι:
"Dear stupid people..."


Και στο σημερινό σάουντρακ
το πιο (nude and) rude αγόρι,
ο Iggy Pop, δηλώνει :
"sick of you"!
(of me, ρε Iggy? Ωραίος τρόπος...)


9 σχόλια:

  1. Πραγματικά, με ορισμένους ανθρώπους ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να συνεννοηθείς, ΑΠΛΑ! Έλεος στους τύπους, πόσο άσχετοι;!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μ αρέσει ο τρόπος γραφής σου!!!! Ελπίζω να λάβεις σύντομα τα πραγματάκια σου!!!

    Καλημέρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αχ κοπελια οι γαλλοι σε φαγανε δεν επιραζει εσυ να εισια καλα και εμεις θα σε αγαπαμε

    bouonjorno

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σημασία έχει ότι με το καλό ή με το άγριο έκανες τη δουλειά σου Dorothy μου :)
    Όσο γι'αυτά που σου έλεγαν ότι και καλά δεν πήραν τα ευγενικά μέηλ φούμαρα και βλακειούλες για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολογητα!
    Όταν με το καλό παραλάβεις την παραγγελία σου να τους στείλεις ένα μέηλ του στυλ 'αν ξαναπαραγγείλω από σας να μου καουν οι πιστωτικές' χαχαχαχαχαχαχαχα και να τους διαφημιζεις σε γνωστούς και φίλους για να ξέρουν περι τίνος πρόκειται.

    Πάντως έχεις δίκιο κάποιες εταιρίες απαιτούν με τον τρόπο τους να γίνεις αγενής. Είναι συνήθως εταιρίες της πλάκας και δυστυχώς εδώ είναι γεμάτος ο τόπος με δαύτες. Σε σημείο που αν βρεις επαγγελματίες τρίβεις τα μάτια σου και τους καλαοκρατάς μπας και τους χάσεις! :)

    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @{Marianna}
    Τελικά συνεννοηθήκαμε! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @LiViLaVi
    Σ'ευχαριστώ πολύ LiViLaVi! Καλωσόρισες στην παπουτσοθήκη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @love2love
    Λες να έπρεπε να τους τα πω στα γερμανικά? Buona sera! (αυτο δεν είναι μπλογκ, είναι η λινγκουαφον)
    :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @DaisyCrazy
    Μωρε δεν μου αρέσει να τσακώνομαι, έστω και διαδικτυακά. Μετά μου φαίνεται ότι έχω σπαταλήσει πολλή ενέργεια σε κάτι που δεν αξίζει. Για τα μέηλς που λένε ότι δεν έλαβαν, πολύ θα ήθελα να τους πιστέψω, αλλά δεν... Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ε καλα τωρα κανουμε και κατι καλο μαθαινει ο κοσμος παο εμας ελληνικα και εμεις τη γλωσσα του σιγα το κακο

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Έτοιμοι για απογείωση?