Παγκόσμια ημέρα ποίησης... (part 5)

"Δηλητηριώδες δέντρο"

Με το φίλο μου θυμώνω,

του το λέω και ξαλαφρώνω.

Θύμωσα με τον εχθρό μου,

δε του λέω το θυμό μου,

πάω να σκάσω απ'το κακό μου.

Τον φοβάμαι, τον φροντίζω,

δάκρυ δάκρυ τον ποτίζω.

Λάμπει το χαμόγελό μου,

ξεγελάει τον εχθρό μου

και ζεσταίνει το θυμό μου.

Και σιγά σιγά ωριμάζει,

ένα ωραίο μήλο βγάζει.

Τότε βλέπω τον εχθρό μου

να ζηλεύει. Είναι δικό μου!

Το  'φτιαξα με το θυμό μου!

Όταν το σκοτάδι πέφτει,

πάει εκείνος σαν τον κλέφτη...

Το πρωί - ας το καλό μου! -

βλέπω δίπλα στον καρπό μου

πεθαμένο τον εχθρό μου!

Ουίλιαμ Μπλαίηκ

( Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας, 

από "Τα τραγούδια της πείρας", εκδόσεις "Ερατώ", 2004 )