Μετά μουσικής...

Τώρα, θα μπορούσα να γράψω κάτι, τύπου "Καλοκαίριασε και αραίωσαν οι αναρτήσεις", αλλά οι τακτικές αναρτήσεις ποτέ δεν υπήρξαν το φόρτε μου, ανεξαρτήτως εποχής. Μια λύση θα ήταν να μετατρέψω το μπλογκ σε συναυλιακό ημερολόγιο, για το καλοκαίρι τουλάχιστον, και να γράφω για μουσικές βραδιές κάτω από τον έναστρο ουρανό, με τα τζιτζίκια να σιγοντάρουν τους τραγουδιστές, όπως έκαναν χθες στον Μάριο Φραγκούλη, στη συναυλία για την "Αργώ". Υπέροχος, όπως κάθε φορά που τον έχω ακούσει. "Με ανοιχτά φτερά" λέγεται η μουσική παράσταση και τη συστήνω ανεπιφύλακτα. 

Το highlight ήταν φυσικά μια εμφάνιση εκτός προγράμματος από την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, που ήταν ανάμεσα στους θεατές και τελικά ανέβηκε στη σκηνή, παρέα με τον Γιώργο Περρή, για να τραγουδήσει τη "Σωτηρία της ψυχής", αλλά και το "Χειροκρότημα". Όπως ήταν αναμενόμενο, πήραν φωτιά τα κινητά και κάποιος/α πρόλαβε κιόλας να ανεβάσει το στιγμιότυπο στο youtube. 

Μετά τη συναυλία, περπατούσαμε στον χώρο στάθμευσης του θεάτρου και την προσοχή μας τράβηξε μια φράση γραμμένη σε μια κολόνα: 

"Αργά ή γρήγορα όλοι θα πάμε στο διάολο".

Λίγο κουνημένη βγήκε η φωτο, αλλά το έτερον highlight της βραδιάς ήταν η ξαφνική εμφάνιση ενός king size αρουραίου, που έτρεχε να κρυφτεί πίσω από την κολόνα(!).

"Αργά ή γρήγορα όλοι θα πάμε στο διάολο"

Πολύ πιθανό. Τουλάχιστον ας πάμε μετά μουσικής...