(Μαμα)κούλα μ'ακούς;

Αφιέρωσις το σημερινό, όπως άλλωστε προδιαθέτει ο τίτλος. Για το τιμώμενο πρόσωπο θα μπορούσα να γράψω τόμους ολόκληρους, αφού τυγχάνει να γνωριζόμαστε αρκετά καλά, αλλά θα περιοριστώ στα βασικά:

Φτιάχνει άψογο light κέικ σοκολάτας (ω ναι, πρώτο απ' όλα μπαίνει αυτό)

Αν ψάξει το γενεαλογικό της δέντρο είμαι σίγουρη ότι θα βγει τριτοξαδέλφη της Λόρα Άσλεϊ, αν κρίνω από τη λατρεία σε οτιδήποτε εξαιρετικά καλόγουστο μεν, φλοράλ, με δαντελίτσες, κορδελίτσες, εντελώς ρομαντικού στιλ κλπ κλπ δε

Όποιο γατί μπει στην αυλή της δε φεύγει ποτέ πεινασμένο

Τα μάτια της θα μπορούσαν να έχουν δημιουργηθεί από τη φαντασία του Ουίλλιαμ Γκίμπσον ή άλλου συγγραφέα sci fi, καθώς διακρίνουν τα πάντα: τη χαρά πριν ακόμα τη μοιραστείς μαζί της, το 37,2 πριν ακόμα βάλεις θερμόμετρο, την παραμικρή στενοχώρια, την παραμικρή ζαβολιά ( επίσης το -μονιμότατο- tattoo που παρουσιάζεις για προσωρινό, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία...)

Το ίδιο ισχύει και για τα αυτιά της. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση για το γεγονός ότι το δικό μου ακατάληπτο "gggrrrrrr$$&&!!@***!!!!grrrrrrr&&@@!" όταν γκρινιάζω, ακολουθείται πάντα από το δικό της "Μη λες γαμώτο!" (για την ιστορία, ναι, μεταξύ των λοιπών ακατάληπτων υπάρχει πάντα ένα "γαμώτο")

Μου έμαθε ότι στα δύσκολα "κο-λυ-μπά-με! κο-λυ-μπά-με!", πολλά χρόνια πριν δω το "ψάχνοντας το Νέμο" και ότι τα καλύτερα -πάντα- έρχονται!

Δεν μοιάζουμε καθόλου και οι χαρακτήρες μας είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι, παρα ταύτα μοιραζόμαστε πολλά: μοιραζόμαστε την αγάπη για τις όμορφες μυρωδιές, τις ωραίες μουσικές και το "CSI: Miami", μοιραζόμαστε βόλτες, μοιραζόμαστε τον -σωτήριο- αυτοσαρκασμό όταν περνάμε ζόρια και τη λατρεία για τον ύπνο και το χουζούρι. Α ναι, μοιραζόμαστε και μια εκ γενετής αλλεργία στην κακογουστιά. Μπλιάχ!

Κι επειδή σε αυτή τη ζωή καθένας βολεύεται με ό,τι resources διαθέτει, όταν το τιμώμενο πρόσωπο είναι η μαμά...

αν "πιάνουν" τα χέρια σου προσφέρεις κάτι χειροποίητο...

αν είσαι ο Αλμοδοβαρ γυρίζεις ταινία και την ονομάζεις "Όλα για τη μητέρα μου" και αν διαθέτεις ένα πτωχό πλην τίμιο μπλογκ μπορείς να ξυπνήσεις τον Στάθη Ψάλτη που κρύβεις μέσα σου και να χαρίσεις (εκτός από την καθιερωμένη γλάστρα από το ανθοπωλείο της γειτονιάς) ένα αγαπημένο τραγουδάκι!

Χρόνια πολλά μαμά!
Χρόνια πολλά σε όλες τις μαμάδες!